Zawiera elementy morskie, ale koncentruje się na nim i na innej osobie („Twoje oczy i moje oczy, Twoje ręce i moje ręce”…). Porozmawiaj o miłości i wspomnij o plażach o świcie jako romantycznych.
Kim jest morze? Kto jest taki gwałtowny i starożytna istota, która gryzie kolumny lądu i jest jednym i wieloma morzami i otchłań i blask, i przypadek i wiatr?
„Dlaczego widok morza jest nam tak nieskończenie i wiecznie miły? Bo morze ukonkretnia jednocześnie idee ogromu i ruchu. Sześć lub siedem mil to dla człowieka zasięg nieskończoności. Nieokreśloność w miniaturze. Cóż stąd, skoro tyle wystarczy, by uzmysłowić pojęcie prawdziwej nieskończoności.
„Jeszcze po świecie starożytnym słynne/ Były te wody i lądy bursztynne!/ Ku nim to Fenik biegał w bród daleki,/ Ku nim Słowianin korabli czeredą/ Pływał — i kupię składał pod Wenedą”. Wincenty Pol, „Bałtyk”
Dwanaście lub czternaście mil wzdłuż średnicy, dwanaście lub czternaście mil wody w ruchu starcza, by dać najdoskonalsze wyobrażenie piękna dostępne człowiekowi w jego chwilowym miejscu zamieszkania”. Charles Baudelaire, „Pisma. Sztuczne raje”
Stała się znana publiczności dopiero po śmierci samotnika w 1886 roku. Jej poezja jest zazwyczaj krótka i pełna metafor. Tutaj używa morza jako metafory wieczności.
przez Po morzu, gdzie ryby jak jaskry pryskały w górę i w głąb, na korabiu z koralów jasnych panieneczki błękitne się śniły, na skrętach srebrnych trąb loki lotne jak obłoki kołysały na przejrzystych muszelkach rąk.
„O morze! Jakże często zda mi się, że łowię/ Uchem szum twych ogromnych wód i w tej muzyce/ Słyszę mistycznych epok głuche tajemnice…”. Kazimierz Przerwa-Tetmajer, „Morze”
Komentarz: W tym wierszu Jorge Luis Borges mówi o miłości jako o czymś imponującym i pięknym; opisuje to i podkreśla, jakie to uczucie widzieć to: jakby to był zawsze pierwszy raz. Odnosi się również do tego jako do czegoś, co było przed wszystkim, przed wszechświatem i kosmosem.
Choć ciemno będzie, nie spytasz, kto jestem… Dotkniesz mej dłoni i zaraz się dowiesz… W głębokiej ciszy o nic słów szelestem Nie spytam ciebie – a ty … Przeczytaj wiersz
Te cytaty o morzu z pewnością pozwolą lepiej wczuć się w wakacyjny klimat. Jedne skłonią Was do uśmiechu, a inne być może i… refleksji. Dobrej lektury! Niech płyną morskie złote myśli…
„Już nie ma dzikich plaż/ Na których zbierałam bursztyny/ Gdy z psem do Ciebie szłam/ A mewy ósemki kreśliły, kreśliły/ Już nie ma dzikich plaż/ I gwarnej kafejki przy molo/ Niejedna znikła twarz/ I wielu przegrało swą młodość, swą młodość”. Irena Santor, „Już nie ma dzikich plaż” (autor tekstu: wiersz o morzu Krzysztof Logan-Tomaszewski)
Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług high quality zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Morze kiwało i zachwycało się od eonów i było potężną, nieuniknioną obecnością w poezji od jej starożytnych początków, w „ Iliadzie ” i „ Odysei ” Homera po dzień dzisiejszy.
Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru.
Comments on “What Does wiersz o morzu Mean?”